Een heel groot verhaal over mijn belevenissen!

De tweede dag van Hanoi zouden we alweer vertrekken richting het mooie Halong Bay. We hadden een 2days1night Tour geboekt waarbij we een nacht op de boot zouden overnachten. Eenmaal aangekomen bij de pier (na een helse 4uur durende reis met verschillende kokhalsneigingen) kregen we te horen dat de Tour gecanceled was vanwege het slechte weer en we niet op se boot konden slapen. Die dag hebben we wel gelunched op de boot en in de regen in een bamboe bootje gevaren, maar het uitzicht was niet zoals Google zei dat het was. Dit was dus wel een tegenvallertje. Gelukkig ben ik al een aantal dagen met erg leuke mensen, dus de gecancelde Tour mocht de pret niet drukken. 

Toen we om 17:00 terug kwamen mochten we twee uur lang wachten tot de bus er weer was en onze helse rit terug kon beginnen. Sebastien, Karin, Silvia en ik besloten een hotel te boeken omdat we wel zin hadden in een rustige nacht zonder dronken mensen die de dorm binnen lopen en het licht aan doen. 

Eenmaal afgezet bij ons geboekte en betaalde hotel kregen we te horen dat ze vol zaten en dat er wat fout was gegaan op het internet omdat de boeking niet automatisch gesloten werd. Gelukkig was het een heel net en fijn hotel en gingen zij voor ons opzoek naar een hotel met een vergelijkbare prijs/kwaliteit verhouding. Na 15 minuten gewacht te hebben hadden ze een hotel gevonden, maar eenmaal in de kamer aangekomen was het heel vies en het bed was nog harder dan de vloer. Na enig speurwerk op booking.com kwamen we erachter dat dit hotel twee keer zo goedkoop was, dat kon ook niet anders. 

Sassy as we are zijn we terug gelopen naar het originele hotel en vertelde dat we er niet mee akkoord gingen. Hierna hebben ze ons in een heel mooi hotel met een mooie kamer en heerlijke bedden gedropt. De badkamer had zelfs een hemeldouche! Ik was verkocht! Hierna zijn we een hapje wezen eten waarna we als 4 roosjes hebben geslapen.

De volgende dag was mijn laatste dag in Hanoi. Deze dag hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan, maar het was een hele fijne en ontspannen dag. We hebben heerlijk gelunched en zijn in de avond naar een Water Puppet show gegaan. Dit is iets typisch Vietnamees en het is zeker een leuke voorstelling om naar te kijken. Hierna heb ik mijn tas opgehaald uit het hotel en afscheid genomen van iedereen. Ik vervolgde mijn weg naar een hotel naast er AirPort omdat het vliegveld een stukje verder weg ligt en ik morgen eindelijk naar Bangkok vlieg om Michel te knuffelen! 
Jaja vandaag was de grote dag, ik zag eindelijk mijn dikkie weer na bijna 2 maanden! Toen ik buiten stond bij de taxi's zag ik ineens een extreem blij hoofd door het raam van de taxi die voorbij reedt, dit was overduidelijk Michel. Hierna zijn we met de locale trein naar Hua Lampong gereden voor 11 cent de neus waar we onze trein tickets hebben opgehaald voor de nachttrein naar chiang mai. Later kwamen we aan in het hostel, waar ik (dacht ik) een tweepersoonskamer had geboekt. Het bleek een tweepersoonskamer te zijn, echter had het een stapelbed in plaats van een tweepersoonsbed. Dit werd dus erg knusjes slapen. Zodra Michel het bed zag viel hij al in slaap (wat was hij toch schattig). Nadat mijn Doornroosje weer wakker was gingen we een hapje eten. Ik weet dat iedereen helemaal gek is op het gerecht 'phad Thai kai', en ik bestelde dit dus ook voor ons. Jaja ook Michel is spontaan verliefd geworden op dit gerechtje! Na een hapje (of drie borden vol) gegeten te hebben, zijn we nog een drankje gaan doen in de skybar waarna we lekker op tijd zijn gaan slapen. 

De volgende dag hebben we bij de bekende supermarkt genaamd '7 Eleven' tosti's gaan halen als ontbijt. En zijn we met de boot naar de Khao San Road (de plek waar ik vorige keer verbleef) gevaren. We zaten ongeveer 15-20 minuten op de boot voor maar 30 cent de neus. Ja Thailand is toch echt het goedkoopste land waar ik ben verbleven tot nu toe! Op de Khao San Road wist ik een heel lekker tentje met eten maar deze was jammer genoeg nog dicht waardoor we bij een ander tentje gingen eten (met natuurlijk Phad Thai als een van de twee gerechten). 

Nadat onze buikjes weer tevreden waren hebben we een voetmassage gedaan. Michel zat volop te genieten en achteraf liep hij alsof hij herboren was. Ik had een vrouw die er erg goed in was om haar knokkels in mij voet te drukken waardoor het eerder een test was hoe lang ik het kon uithouden dan 'het kunnen genieten'. Verder deze dag hebben we niet zoveel gedaan. We hebben een beetje door de stad gelopen waar ik mijn perfecte jurkje had gevonden waar de winkel 7,5 euro voor wilde hebben en ik maar 5 wilde geven. (Die jurk was echt wel 7,5 eu waard, maar k zou hem alleen op vakantie dragen, en k wilde gewoon afdingen, soort van principe kwestie). 

Uiteindelijk wilde we in de avond weer eten bij hetzelfde tentje als gister. Jammer genoeg was het onderhand al 22:00 en namen ze geen nieuwe gasten meer aan. Ook konden we zo snel niet een betaalbaar tentje vinden om te eten waardoor ons avond eten uit 2 tosti's de neus, chips en koekjes bestond (ook lekker, al wilde michel graag zijn Phad Thai). 

De volgende morgen vertrokken we met de trein naar ayuttaya wat een reis van 2uur zou zijn en ons 40 cent de neus kostte. Wat hou ik toch van locale treinen in plaats van georganiseerde bus- of treinreizen. In ayuttaya hebben we een scooter gehuurd en hier de hele dag op rond gereden en ayuttaya bekeken. Het is een stad vol met ruïnes, elke ruïne leek op de ander waardoor we in het begin nogal moeite hadden om ons te kunnen oriënteren. Nou moet ik bekennen dat ik als een chicken without a head Michel heb gevolgd waardoor ik me om 23:00 nog steeds niet kon oriënteren. Michel noemt mij een hippie door onderhandelde m'n mooie olifantenbroek, maar meneertje heeft dezelfde broek in het zwart gekocht en snapt nu mijn liefde voor die broek. Het was een heel fijn relaxed dagje met phad thai als avondeten, dikkie was weer in de 7e hemel!

Hierna zijn we over de markt gelopen en hebben we allerlei eten gekocht. Ik probeerde Michel nog krekels aan te smeren om te eten, echter kon je ze alleen per bak kopen en niet per stuk. Hier had hij dan weer iets minder trek in. Na over de markt gewandeld te hebben, hebben we nog een biertje gedaan in een barretje waar Michel een jongen tegen kwam die hij had gesproken in het vliegtuig, wat is de wereld toch klein.

Uiteindelijk moesten we weer naar het station terug omdat onze nachttrein om 23:35 zou vertrekken. Jammer genoeg had deze vertraging en ging hij pas om 0:10. Gelukkig kwam een hond ons vergezellen waar we mee konden knuffelen waardoor we allebei tevreden waren. 

Nu ik dit schrijf liggen we nog steeds in de nachttrein en is het 10:21. Dikkie ligt nog te knorren en ik heb honger, dus ik ga zo maar opzoek naar eten. 
Na gegeten te hebben kwamen we aan in Chiang Mai en namen we een TukTuk naar ons hostel. Jammer genoeg was de kamer nog niet schoon maar gelukkig mochten we wel gebruik maken van de douche. Toen we uit de douche kwamen kwam een medewerker naar ons toe en vertelde dat de kamer klaar was! Jippie! We sliepen op een gemixte dorm met 12 mensen. Hierna zijn we alle gratis tempels afgegaan in Chiang mai en heeft Michel besloten een Taylor made suit te laten maken! Toen we terug kwamen in het hostel hadden we precies nog 20 minuten de tijd voor happy hoor! We ontmoette een heel leuk stelletje uit de US genaamd Maks en Brooke. Met hun zijn we een hapje wezen eten en daarna zijn we naar een bekende bar voor backpackers gegaan waar we teveel cocktails en bier hebben gedronken (kwamen we de volgende ochtend achter).

De volgende ochtend, na wat ontbijt, een douche en paracetamols waren we klaar om twee scootertjes te huren om vervolgens onze 120km rit naar Doi Inthanon te vervolgen. Ik had een scooter die super goed optrok waardoor ik telkens op speedy Gonzales leek, zelfs als we de heuvels op gingen. Michel daarentegen had een scooter die bang was voor optrekken en heuvels waardoor hij eerder op een schildpad leek. Deze keer hadden we wel helmen, in tegenstelling tot Koh Phanang. Ook tikte deze scooters de 100km/h aan (maar maak je geen zorgen mama, ook deze keer hebben we maar 10km/h gereden!). 

Eenmaal aangekomen in het National park reden we tussen de bergen door, wat was dit gaaf! Op bepaalde plekken had je heel mooi uitzicht en kon je onwijs ver kijken! Het was echt een plaatje. Ook zijn we bij een tempel naar binnen gegaan die boven op de berg stond. Dit was heel mooi met alle bloemen er omheen! Voor Michel voelde het alsof hij in Rivendell van Lord of the Rings liep. Hij voelde zich als een ork op dat moment. 

Hierna hebben we op de terugweg nog een aantal watervallen bezocht waarna we allebei klaar waren met het scooter rijden, maar nog een heel eind terug moesten scooteren. Eenmaal aangekomen in chiang mai was het 20:30 en gingen we een (of 4) hapje(s) eten bij een locale streetfood market waar Michel drie grote bier haalde en ik verplicht moest mee drinken. 

Na lekker gegeten (en gedronken) te hebben zijn we terug gegaan naar de dorm om te slapen. Morgen zullen we met de scooter naar pai gaan via een agency die de tassen zal droppen in ons hostel voor ons. 

Eenmaal aangekomen bij de agency voor de scooter rit, reden er net vier mensen op de scooter voor ons neus weg. Dit waren de laatste scooters aangezien de agency de sleutel van een andere scooter kwijt was. Mies had het al gauw gehad met deze agency aangezien ze, wanneer jij tegen ze praatte, ze binnen drie seconde weer afgeleid waren en je vervolgens totaal negeerde. Mies en ik bleven nog een half uurtje wachten in de hoop dat mensen hun scooter kwamen terugbrengen. Maar tevergeefs, we waren verdoemd om met de minivan te gaan waar je horror verhalen over hoort. De weg naar Pai bevat 762 haarspeldbochten en de chauffeurs vinden het normaal om met 70 km/h door deze bochten te vliegen. Eenmaal in Pai aangekomen viel de rit ons alles mee.

Toen we bij het hostel aankwamen kwamen we direct Timon tegen die ging ontbijten. Daarna hebben mies en ik door de stad gewandeld en geshopt, lekker gegeten. Vandaag kregen we vrij weinig van Timon te zien aangezien die voedselvergiftiging had, arme jongen. Voor het avond eten hebben we nog een drankje gedaan bij het hostel onder genot van een spelletje pool. Nou genot was het niet echt want de pool tafel had allemaal heuvels en t werkte voor geen meter waardoor we besloten aan te sluiten bij mensen en te socializen. Hierna gingen we een hapje eten met 4 andere gasten en hebben we een aantal drankjes gedaan voordat we heerlijk in een tweepersoonsbed (!) zijn gaan slapen. 

De volgende dag hadden we met Timon afgesproken om naar een natuurlijke hotspring te gaan en om naar de Lodcave te gaan. We hadden scootertjes gehuurd voor aankomende drie dagen en zouden alles op de scootertjes doen. Dit keer had Michel geluk want in eerste instantie zou hij weer een scooter krijgen waarmee hij een schildpad zou zijn, maar er kwam net iemand de scooter terug brengen en kon hij ook speedy Gonzales zijn. De hotspring was lekker warm en relaxed. We waren in het begin alleen daar en hoe langer we bleven hoe meer mensen er kwamen. Zo ook twee Nederlandse gasten (Frans en Jake) die Timon al ontmoet had. Hun gingen ook naar de Lodcave en gingen gezellig met ons mee. 

De Cave was 1,5u rijden van Pai af en toen we er bijna waren was Jake zijn benzine leeg. Timon en Mies stopte en ik en Frans reden voorop maar hadden het door zodra Mies toeterde. Toen we omkeken zagen we dat Timon viel. Wat bleek nou, er kwam een samurai chinees uit de bosjes springen die een ninja aanval deed op Timon. Ook kwamen er verschillende ninja turtles die granaten op Timon gooide. Timon stond stil en wilde net wegrijden waardoor hij een makkelijk doelwit was. Gelukkig was Timon een soort Rambo en kon hij de Chinees en Turtles makkelijk aan.

Oke, het echte verhaal: Een Thaise huisvrouw 'schepte' Timon terwijl hij stilstond, waardoor zijn scooter in die van haar vast zat en hij viel. We gingen even langs t ziekenhuis waar hij vier hechtingen in z'n knie kreeg en daarna vervolgden we onze weg naar de Lod Cave, Timon bij Frans achterop. 

In de Cave kwamen we erachter dat om 18:00-18:30 300000 vogels de Cave in zouden vliegen om te overnachten. Dit zag er echt gaaf uit! Het enige jammere was dat ze op je poepte. Michel had dan weer geluk want er poepte er een op zijn linker schouder en dat brengt natuurlijk geluk. 

Na de Cave pikte we de scooter van Timon op en reden we terug naar Pai om een hapje te eten en lekker te slapen. 

De volgende dag bestond een beetje uit chillen en niet zo veel doen. In de avond zijn we (teveel) drankjes wezen doen, wat echter wel erg gezellig was. In de nacht kwam Mies erachter dat hij een voedselvergiftiging had opgelopen waardoor hij de daaropvolgende dag aan het overleven was. In de avond zijn we wel even naar een Tempel op de berg gereden voor de zonsondergang, maar dit kon Mies uiteindelijk ook niet aan waardoor we hem bij zijn hostel dropte en Timon en ik een hapje gingen eten. Ik ging vroeg slapen want de volgende dag vertrokken we met de minivan naar Chiang mai, om alle 762 haarspeldbochten opnieuw mee te maken. Ook deze rit hebben we overleefd! In Chiang mai hebben Mies, Timon, de Canadese vriend van Timon en ik een beetje niks gedaan en gerelaxed.